Tbs en samenleving hebben elkaar nodig
Het Nederlandse tbs-systeem lijkt soms van incidenten en delicten aan elkaar vast te hangen. Maar hoe terecht is dat beeld eigenlijk? En hoe gaat het er eigenlijk echt aan toe in een tbs-kliniek? Coen Verbraak sprak er in De Publieke Tribune over met mensen die het tbs-systeem van binnenuit kennen, zoals tbs-advocaat Abdel Ytsma: "De samenleving gromt, maar iedereen verdient een tweede kans."
Het tbs-systeem in Nederland staat onder grote druk. Terwijl rechters steeds vaker tbs opleggen hebben tbs-klinieken in Nederland al jaren te maken met te weinig plek en een groot tekort aan gekwalificeerd personeel. Tegelijkertijd lijkt het beeld van tbs bij het grote publiek vooral gevormd te worden door de schokkende incidenten zowel binnen als buiten de kliniek die geregeld de media halen, wat het voor ex-tbs'ers extra lastig maakt om na hun tijd in tbs hun draai in de samenleving weer te vinden.
Toch blijkt uit de cijfers wel degelijk dat tbs onze samenleving veiliger maakt. Waar ongeveer de helft van de ex-gedetineerden in Nederland binnen twee jaar na het uitzitten van hun gevangenisstraf recidiveert, gaat dat bij ex-tbs'ers om 'slechts' twintig procent.
Kortom: tbs en de samenleving hebben elkaar nodig. Maar zit die samenleving eigenlijk wel op ex-tbs'ers te wachten?
Abdel Ytsma is als advocaat gespecialiseerd in tbs-zaken en staat Geert bij in zijn laatste fase van de kliniek naar de samenleving. Ook hij ziet dat de samenleving niet altijd even begripvol is voor het systeem: "Er gaat niet heel veel mis in de tbs, maar áls het een keer misgaat is er ook meteen heel veel media-aandacht. Directies van tbs-klinieken schieten dan in de kramp, ambtenaren en ministeries staan stijf van de paniek. Sommige Tweede Kamerleden roepen zelfs dat het hele tbs-systeem maar moet worden afgeschaft."
Tegelijkertijd grijpen rechters de laatste jaren juist steeds vaker naar de tbs-maatregel, iets wat volgens Ytsma te maken heeft met de moord op Anne Faber in 2017. "Die zaak heeft voor een ommekeer gezorgd. Men vroeg zich af waarom Michael P., de moordenaar van Anne Faber, geen tbs had gekregen. De rechter van die zaak kwam onder vuur te liggen waardoor het helemaal omdraaide."
Vanaf dat moment zijn rechters volgens Ytsma steeds meer tbs gaan opleggen. "Met als gevolg dat die sector helemaal vastloopt. Er wordt meer tbs opgelegd dan dat er tbs'ers uitstromen. Op dit moment zitten er meer dan honderd mensen in de gevangenis te wachten op hun tbs. Dat is zo niet oké. Dat gaat uiteindelijk ook tot onveilige situaties leiden."
Zijn rechters bang om ter verantwoording te worden geroepen door de samenleving? Ytsma: "De samenleving gromt wat mij betreft te veel. Politieke partijen zijn vaak alleen maar bezig met genoegdoening en vergelding. Maar er is rond tbs nog een veel belangrijker aspect: resocialisatie. Iedereen heeft recht op een tweede kans. We zijn wel een humane samenleving."